აერობული და ანაერობული ვარჯიშების პრაქტიკაში გამოყენება

          აერობული და ანაერობული ვარჯიშების პრაქტიკაში გამოყენება

         აერობული  ---- იგივე კარდიოვარჯიშები, წარმოადგენს ვარჯიშს, რომლის დროსაც ენერგიად მოიხმარება ჟანგბადი. ამით გამოირჩევა ანაერობული ვარჯიშისაგან, რომლის დროსაც ენერგია მიიღება კუნთებში.

          აერობული ვარჯიშები გრძელდება, როგორც წესი 2 წთ-ზე მეტი ხნით და არის ნაკლები ინტენსივობით, ვიდრე ანაერობული ვარჯიშები, რომლებიც არის უმეტესად მაღალი ინტენსივობით, მაგრამ 2 წთ-ზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.           იმ სპორტში, სადაც საჭიროა ფიზიკური გამძლეობა, გამოიყენება აერობული ვარჯიშები, ხოლო იქ, სადაც გამძლეობა ნაკლებადაა საჭირო, მაგრამ საჭოროა ძალიან დიდი ძალა, იქ ანაერობული ვარჯიშები.
          აერობულ ვარჯიშებს მიეკუთვნება საშუალო და გრძელ მანძილზე რბენა, ცურვა, ველოსიპედით სიარული, სეირნობა და სხვა.
          თუ ფიზიკური დატვირთვა დიდია, ორგანიზმი გადადის ანაერობულ სუნთქვაზე. მისი მინუსი არის გულისრევის და თავბრუსხვევის შგრძნება.
          აერობული ვარჯიშების დადებითი მხარე:
 ----   ძლიერდება სუნთქვაში მონაწილე კუნთები;----    ძლიერდება გულის კუნთი;----    უმჯობესდება სისხლის მიმოქცევა;----    იზრდება ქსოვილების ჟანგბადით მომარაგება----    ეხმარება წონის კლებაში;----    აუმჯობესებს ტვინის მდგომარეობას;----    ამცირებს დიაბეტის განვითარების რისკს.           აერობული ვარჯიშები არ არის ეფექტური კუნთების ზრდისთვის. ეფექტურია წონაში კლებისთვის, თუ ვარჯიშობ ხანგრძლივად, მინიმუმ 20 წთ. კვირაში 3-ჯერ.

                                                 ანაერობული ვარჯიში

ინტერვალური დატვირთვა

                            ინტერვალური დატვირთვა

                          ეს არის ვარჯიშის სახეობა, როდესაც ხდება დატვირთვის ცვლილება მონაცვლეობით, მაღალი და დაბალი ინტენსივობით. მაგ. სპრინტით სირბილი და .

                 ინტერვალური ვარჯიშის ამოცანაა მოკლე დროში მივაღწიოთ აერობულ ზღვარს  ( ინტენსივობა, როდესაც ორგანიზმი გადადის ანაერობულ რეჟიმში და ენერგიის წყაროს სახით იყენებს ნაზშირწყლებს და არა ცხიმებს). და დავბრუნდეთ
 სავარჯიშო რეჟიმში.
                   აერობული ზღვარი შეადგენს მაქსიმალური პულსის 85 % -ს. ინტერვალური ვარჯიში გამოიყენება სირბილის, ცურვის, ველოსიპედის, სხვადასხვა კარდიო ტრენაჟორებით ვარჯიშის დროს.
                  დატვირთვის ხასიათიდან გამომდინარე ინტერვალური ვარჯიში წარმოადგენს აერობული ( დაბალინტენსიური ინტერვალი ) და ანაერობული (მაღალინტენსიური ინტერვალი ).                  აერობული შესაძლებლობის ასამაღლებლად გამოიყენება: თანაბარზომიერი და ცვალებადი დატვირთვების, ხანგრძლივად უწყვეტი ვარჯიშის მეთოდი.
                  გამძლეობის გასანვითარებლად ხშირად იყენებენ შემდეგ მეთოდებს:  თანაბარზომიერი წვრთნის მეთოდი, ცვალებადი წვრთნის მეთოდი, ინტერვალური მეთოდი, წრიული წვრთნის მეთოდი

ფიზიკური ვარჯიშის ფორმა

                           ფიზიკური ვარჯიშის ფორმა

                ამა თუ იმ ვარჯიშის მნიშვნელობა განისაზღვრება მისი ფორმით.

       ფიზიკური ვარჯიშის ფორმა  ----  ეს არის განსაზღვრული, მოწესრიგებული და თანმიმდევრული პროცესი.

       ფიზიკური ვარჯიშის ფორმაში ასხვავებენ   ----   შინაგან და გარეგან სტრუქრურას.       შინაგანი სტრუქტურა  ---- განპირობებულია ურთიერთშეთანხმებული მოქმედებით.განსხვავებული პროცესების შეთანხმებულობით და კავშირით  სხვადასხვა პროცესებისა, რომელიც მოხდება ორგანიზმში მოცემული ვარჯიშის შსრულებისას.

       გარეგანი სტრუქტურა  ----   ეს არის მისი ხილული ფორმა, რომელიც ხასიათდება თანაფარდობით სივრცის, დროის და დინამიურ ( ძალის ) მოძრაობის პარამეტრებით.

       ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსი და ფორმა მჭიდროდ არის დაკავშირებული ერთმანეთთან. ისინი ქმნიან ორგანულ ერთობას, ამასთან შინაარსი წამყვან როლს თამაშობს ფორმასთან მიმართებაში.

        მოძრაობითი ქმედების სრულყოფისათვის, აუცილებელია ვუზრუნველყოთ, პირველ რიგში მისი შინაარსობრივი მხარის შესაბამისი ცვლილება, შინაარსობრივი ცვლილებით კი იცვლება ვარჯიშის ფორმაც.

        

ფიზიკური ვარჯიში - ფიზ. აღზრდის საშუალება

                    ფიზიკური ვარჯიში - ფიზ. აღზრდის საშუალება

               ფიზ.აღზრდის ძირითადი საშუალებაა  -- ფიზიკური ვარჯიში, გამაჯანსაღებელი ბუნების ძალა და ჰიგიენური ფაქტორები.

             ფიზ აღზრდის ძირითადი სპეციფიკური საშუალება არის ფიზიკური ვარჯიში,   დამხმარე საშუალება  კი--  ბუნების გამაჯანსაღებელი ძალა და ჰიგიენური ფაქტორები.

             ფიზიკური ვარჯიში შედგება -- ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსითა და ფიზიკური ვარჯიშის ფორმით. 

              დამუშავებული და გამოყენებული ვარჯიშების რიცხვი ძალიან დიდია სხვადასხვა სპორტის სახეში  ( ციკლური, აციკლური, დინამიკური, სტატისტიკური, აერობული და ანაერობული ), ისინი განსხვავდებიან ფორმით და შინაარსით.

             ჰიგიენა და გარემო პირობების გათვალისწინება აძლიერებს დადებით ეფექტს.

მოგესალმებით,

             მოგესალმებით,

            ვარ ფიზიკური აღზრდისა და სპორტის მასწავლებელი, 36 წლიანი სტაჟით. როდესაც დავიწყე საგამოცდოდ მზადება, ინტერნეტში ვერ მოვიძიე ქართული რესურსი, ან მოძიებული რესურსი იყო მწირი, რომელიც ვერ დამეხმარებოდა სწავლების პროცესში. ამან გადამაწყვეტინა ამ ბლოგის შქმნა.

           მოხარული ვიქნები, თუ  მოცემული მასალა დაგეხმარებათ სასერთიფიკაციო გამოცდისთვის მომზადებაში.

           გისურვებთ წარმატებას!!!

          გამოყენებული ლიტერატურა:

სახელმძღვანელო: მასალები სასერტიფიკაციო გამოცდისთვის.

  

1.  Л.П. Матвеев   Теория физической культуры и спорта.

2.  www.fizkulturaisport.ru

3.  Высочин Ю. В., Шапошникова В. И. Физическое развитие и здоровье детей // Физическая культура в школе. 1999. № 

4.  .Дергач А. А., Исаев А. А. Педагогика и психология деятельности организатора детского спорта.  1985.

5.  Качашкин В. М. Методика физического воспитания. М.: Просвещение, 1980.

6.  Качашкин В. М. Физическое воспитание в начальной школе.  1983.  

7.   Колесов Д. В. Физическое воспитание и здоровье школьников.  1983.Лихачев Б. Т. Общие проблемы воспитания школьников. 1979.

8.  Сальникова Г. П. Физическое развитие школьников. – М.: Просвещение, 1968.

9.  Харитонов В. И. Взаимосвязь параметров физического развития школьников младших классов (6-7 лет) // Теория и практика физической культуры. 1997.

10.  სამედიცინო პორტალი -- მკურნალი.

11. http://www.wikipedia  -- ოლიმპიადები.

12. http://www.magma-team.ru

13.  http://медпортал.com

ფიზიკური აღზრდა

  ფიზიკური აღზრდა

               1.   ფიზიკური აღზრდა   --   არის მოძრაობის სწავლება და 

                    ფიზიკური თვისებების განვითარება.

                  ფიზიკური აღზრდა  -- მოწესრიგებული პედაგოგიური პროცესია, მიმართული ფიზიკური კულტურის ფაქტორების გამოყენებაზე, სადაც ჩართულია მოძრაობითი ქმედების სწავლება, რომლის შედეგად ფორმირდება მოძრაობითი უნარი, პირველდაწყებითი სწავლება და მასთან დაკავშირებული ცოდნა, ინდივიდის ფიზიკური თვისებების აღზრდა და მასთან მიმაგრებული მოძრაობითი შესაძლებლობები.

წინასიტყვაობა

 წინასიტყვაობა

                საქართველოში დიდი პრობლემაა ნარკომანია და დანაშაული მოზარდ თაობას შორის, რისი წინაპირობაცაა განუკითხაობა და გულგრილობა საზოგადოების მხრიდან.  

            პირველ რიგში უნდა ვიზრუნოთ მოზარდი თაობის სულიერ და ფიზიკურ აღზრდაზე. ყველა ასაკისა და შესაძლებლობის მოსწავლე აქტიურად უნდა ჩავრთოთ სკოლის ცხოვრებაში.

         ხშირად უნდა ტარდებოდეს ვიქტორინები, შეჯიბრებები, ექსკურსიები, ლაშქრობები.

          ამ პრობლემის გადასაჭრელად აუცილებელია ფიზიკური აღზრდისათვის საჭირო ინვენტარი და ინფრასტრუქტურა. სკოლაში უნდა მუშაობდეს უფასო სექციები, რომ სოციალურად დაუცველ ბავშვებს შეეძლოთ ვარჯიში და შეჯიბრებებში მონაწილეობის მიღება.  

          მოსწავლეების აქტივობისა და მოტივაციის გასაუმჯობესებლად უნდა ტარდებოდეს სკოლებში შიდა სასკოლო შეჯიბრებები კლასებს შორის.

           მაგალითისათვის ჩვენი სკოლა გამოდგება, სადაც არ გვყავს არცერთი მწეველი მოსწავლე და არ არიან შემჩნეული კრიმინალში.

           ჩვენი სკოლის მოსწავლეები მისდევენ ჯანსაღი ცხოვრების წესს, აქტიურ მონაწილეობას ღებულობენ როგორც შიდა სასკოლო, ისე სარაიონო შეჯიბრებებში, ვიქტორინებში, საგნობრივ ოლიმპიადებში და აღწევენ წარმატებებს, რაშიც ხელს გვიწყობს სკოლის დირექცია და რესურსცენტრი.

ფიზიკური თვისებები

   ფიზიკური თვისებები

            ფიზიკური თვისებებია:   სისწრაფე, გამძლეობა (ამტანობა), სიმარჯვე, მოქნილობა, ძალა.

       1.    სისწრაფე ადამიანის მიერ, მოძრაობის უმცირეს დროში შესრულების შესაძლებლობაა. მოძრაობის სისწრაფე, პირველ რიგში განისაზღვრება თავის ტვინის ქერქის სათანადო ნერვული ქმედებით, რომელიც იწვევს კუნთების დაძაბვას. იგი მნიშვნელოვნად არის დამოკიდებული მოსწავლის ტექნიკური მომზადების სრულყოფაზე, კუნთების ძალასა და ელასტიკურობაზე, სახსრების მოძრაობის უნარიანობაზე.      

           სისწრაფის გასანვითარებლად გამოიყენება ვარჯიშები მძლეოსნობიდან, სპორტული თამაშები და მოძრავი თამაშები სირბილის ელემენტებით.

        2.    გამძლეობა (ამტანობა) -- არის ადამიანის უნარი გარკვეული ინტენსივობით, ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, ეფექტურობის დაქვეითების გარეშე, შეასრულოს ამოცანა. ამ ფიზიკური თვისების გასანვითარებლად, საჭიროა ერთი და იმავე ვარჯიშის  ( ფიზიკური აქტივობის )  მრავალჯერ გამეორება. 

            ასეთი ერთსახოვანი დატვირთვა ბავშვებში გადაღლას იწვევს და მათ მოძრაობისადმი ინტერესს უკარგავს, ამიტომ განსაკუთრებით უმცროსი სასკოლო ასაკის მოსწავლეებში, მიზანშეწონილია ამ თვისების განვითარება მოძრავი თამაშების მეშვეობით.

          3.   სიმარჯვე   --  არის   ადამიანის მიერ  შესრულების  უნარი,  ახალი მოძრაობის  სწრაფად  დაუფლებისა და ცვალებადი გარემოს მოთხოვნის შესაბამისად, ასევე მოძრაობითი ქმედების სწრაფად შეცვლის უნარია. სიმარჯვე ბავშვს უვითარებს მიცემული დავალების რაციონალურად, ე. ი. უმცირესი ენერგიის დახარჯვით შესრულების უნარს. სიმარდის განვითარების ძირითადი გზაა, ახალი, სხვადასხვაგვარი მოძრაობითი უნარ-ჩვევების დაუფლება. ახალი ჩვევების გაძლიერება მეტ-ნაკლებად თანაბრად უნდა ხდებოდეს.  

              სიმარჯვის გასანვითარებლად შეიძლება გამოვიყენოთ სხვადასხვა მოძრავი თამაში, რომელიც ეხმარება ბავშვს ლაღი და თავისუფალი მოძრაობების შესრულებაში.

              4.  მოქნილობა  --  მოძრაობათა  დიდი ამპლიტუდით შესრულების შესაძლებლობაა, რაც დამოკიდებულია სახსრებში ძვრადობასა და კუნთების ელასტიურობაზე. ე. ი. მათი დაჭიმულობისა და შეკუმშვის უნარზე. მოქნილობა გავლენას ახდენს მოძრაობის სისწრაფესა და სიზუსტეზე. უნდა ვისწრაფვოდეთ, ბავშვს შევუნარჩუნოთ ბუნებრივი მოქნილობა. მოძრავი თამაშის არჩევისას, გასათვალისწინებელია, რომ მოქნილობა ვითარდება მოძრაობის დიდი ამპლიტუდით შსრულების დროს.

               ამრიგად, ფიზიკური აღზრდის საშუალებებს შორის მოძრავი თამაში გამორჩეულია. იგი ხელს უწყობს აღმზრდელობით, საგანმანათლებლო ამოცანების ეფექტურ გადაჭრას და მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ბავშვის აღზრდაში. მოძრავი თამასი უზრუნველყოფს ძირითადი ფიზიკური თვისებების განვითარებას, რომლის საფუძველზეც ბავშვი წარმატებით ეუფლება მოძრაობით უნარ-ჩვევა ბავშვებს.

              აქტიური მოძრაობა   ბავშვის ორგანიზმში აძლიერებს ნივთიერებათა ცვლას, რაც პოზიტიურად მოქმედებს მის ჯანმრთელობაზე.

               5.  ძალა  --  არის ადამიანის შესაძლებლობა გადალახოს გარეგანი წინააღმდეგობა, ან იმოქმედოს კუნთური დაძაბვის ხარჯზე.    ძალის უნარიანობა იზომეტრული და მასთან ახლოს მდგომი ტიპის, კუნთური დაძაბულობის დროს ვლინდება, რომელიც სრულდება კუნთების სიგრძის შეუცვლელად, ან კუნთების ნელი შეკუმშვით. ზღვრული ან ზღვრულთან ახლო  მდგომი დამამძიმებელი საგნების აწევის დროს. ( მაგ. შტანგის მკერდიდან აკვრა ).

             

                  ანსხვავებენ:  

           1.   ძალისმიერ  ვარჯიშებს, რომლებითაც ხორციელდება გარეთა წინააღმდეგობის დაძლევა  ( იარაღის წონა, თანაგუნდელის წინააღმდეგობა, დრეკადი სხეულის წინააღმდეგობა, გარემო პირობების წინააღმდეგობას -- სიარულს და სირბილს სილაში, თოვლში).

             2.   ვარჯიშებს, რომელთა დროს ხდება საკუთარი წონის დაძლევა  (გამოყენებულია ისეთი ვარჯიშებიც, როცა საკუთარი სხეულის წონით დამძიმებას ემატება გარეშე საგნების წონა ).

ფიზიკური კულტურის სპეციფიკური ფუნქციები

       ფიზიკური კულტურის სპეციფიკური ფუნქციები

              ფიზიკური კულტურის სპეციფიკური ფუნქციები არის მხოლოდ ის, რომლებიც დამახასიათებელია მხოლოდ მისთვის. ამიტომ სხვა, რომელიმე ზოგად კულტურას არ შეუძლია შეცვალოს ფიზიკური კულტურა.  მისი სპეციფიკური ფუნქციებია:
 1.   ფიზიკური აღზრდის ფუნქცია;
 2.   გამაჯანსაღებელ - რეკრეაციული ფუნქცია;
 3.   საშეჯიბრო - მიღწევის ფუნქცია;

1.    ფიზიკური აღზრდის ფუნქცია --- ფიზიკური აღზრდა, როგორც ადრე იყო ფორმირებული, წარმოადგენს სპეციალურ ორგანიზებულ პროცესს, რომლის არსი არის  მოძრაობითი შესაძლებლობების განვითარება, მოძრაობის სწავლება, ფიზკულტურული ცოდნის ფლობა და ფიზკულტურული ცოდნის შესაძლებლობების ფორმირება.
        ასე, რომ ფიზიკური აღზრდის ფუნქცია აკმაყოფილებს ხალხის მოთხოვნილებას ფიზიკურ სრულყოფაში.

დატვირთვის კლასიფიკაცია

                                   დატვირთვის კლასიფიკაცია

                ლიტერატურაში არის დატვირთვის კლასიფიკაცია ახალგაზრდა სპორტსმენებისათვის, რომელიც შეიძლება გამოვიყენოთ ფიზკულტურის გაკვეთილზე.

               ორგანიზმზე დატვირთვა სიდიდის მიხედვით  შეიძლება დაიყოს:  განმავითარებელი, მხარდამჭერი და აღმდგენი.

               1.    განმავითარებელ დატვირთვას მიეკუთვნება დიდი და მნიშვნელოვანი დატვირთვა, რომელიც ხასიათდება ორგანიზმის ძირითად ფუნქციონალურ სისტემაზე მაღალი  ზემოქმედებით და იწვევს გადაღლის მნიშვნელოვან დონეს.   180 პულსის და მაღლა ---  = 100 %  და 160 დარტყმა   ---   =  70 %  დატვირთვას.

               2.      მხარდამჭერი   (  სტაბილური  )  ---   მიეკუთვნება საშუალო დატვირთვას ---    50  ---  60%  დონეზე.    შედარებით დიდ დატვირთვაზე   ----  150 დარტყმა  =  50 %    შრომისუნარიანობას.

               3.      აღმდგენ დატვირთვას    პატარა დატვირთვა მიეკუთვნება,  მოსწავლის ორგანიზმზე 25 --30 % .  შედარებით დიდ დატვირთვაზე   --- 130 დარტყმა  = 30 -- 40 %  შრომისუნარიანობას.

          ადგილის ზემოქმედებასთან დაკავშირებით ანსხვავებენ საერთო და ლოკალურ დატვირთვას.  მაგ. რბენა, ხტომა, მნიშვნელოვნად აქტივირებს გულ-სისხლძარღვთა და  სასუნთქ სისტემას, ამაგრებს ქვედა კიდურების კუნთებს, მოქმედებს საყრდენ - მამოძრავებელ აპარატის წონაზე  ისე,  რამდენადაც საერთო ზემოქმედებას ახდენს. ტყორცნა ლოკალურ გავლენას ახდენს ხელებისა და მხრის სარტყლის კუნთებზე.
           დატვირთვას თავისი ინტენსივობით განსაზღვრავენ მუშაობის მოცულობის ზონებთან შეთანხმებით.
            დატვირთვა შეიძლება იყოს სტანდარტული და ცვლადი.

ფიზიკური დატვირთვა სპორტის გაკვეთილზე

   ფიზიკური დატვირთვა სპორტის გაკვეთილზე

           წესისამებრ,  ტრადიციული სქემაა: ფიზკულტურის გაკვეთილის მართვა პედაგოგმა უნდა განსაზღვროს: ამოცანები, მეთოდები და საშუალებები, ასევე რაოდენობა და ინტენსივობა თითოეული მოვარჯიშისა ინდივიდუალურად.

                     ბავშვები ბუნებით ფლობენ თვითრეგულაციის სრულყოფილ სისტემას, ვიდრე უფროსები. ბავშვი იზრდება და ვითარდება გარეგანი და შინაგანი სფეროს დამოკიდებულებით.           გარეგანი  ( გარემო პირობები და ვარჯიშები);          შინაგანი  (  ბუნებრივი ზრდის გენეტიკური ფაქტორები ).       გამოცდილი პედაგოგი

ვერ შეათავსებს გარე და შინაგან ფაქტორებს  ისე, როგორც თვითონ ბავშვი, თუ მას არ უშლიან ხელს.          ამიტომ ბავშვს აქვს თვითრეგულირების უნარი, რომ სხეული დაიცვას ზედმეტი დატვირთვისაგან.

          სკოლის პირობებში დატვირთვა უნდა იყოს ოპტიმალური ყველა მოსწავლისთვის, არ შეიძლება დავუშვათ გადატვირთვა , რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს სწრაფი გადაღლა, მაგრამ არ უნდა შევიზღუდოთ ძალიან დაბალი დატვირთვით, ამ დროს ფიზიკურ დატვირთვას არ ექნება სავარჯიშო ეფექტი.

დატვირტვის რეგულირების ხერხები გაკვეთილზე

   დატვირთვის რეგულირების ხერხები გაკვეთილზე

              მასწავლებლის პროფესიული დონე და ოსტატობა განისაზღვრება იმით, თუ როგორ ოპერატიულად და გონივრულად შეუძლია  დატვირთვის რეგულირება გაკვეთილის განმავლობაში.

           მასწავლებელმა უნდა იცოდეს დატვირთვის მართვის ხერხები მოსწავლეებისთვის.  თავის დროზე აამაღლოს, დაუკლოს ან გააჩეროს ის, ოპტიმალურ დონეზე.  

          უნდა გვახსოვდეს, რომ დატვირთვის რეგულირება უნდა მოხდეს (განხორციელდეს ) ყოველმხრივ, ფიქრისა და ხელოვნების გამოყენებით -- გაკვეთილის მეთოდიკით: გაკვეთილის მოქნილი  საშუალებების გააზრებული შერჩევა, სწავლების მეთოდები  და ფიზ აღზრდის მეთოდები გამოვიყენოთ ხელოვნებით, სწავლების პრინციპების რეალიზებით.

ფიზიკური აღზრდის მეთოდები

               ფიზიკური აღზრდის მეთოდები

         ფიზიკური აღზრდის მეთოდები  --- განიხილავს მოსწავლეების ენერგეტიკული მარაგის გამოყენებას.

        სისტემურ, მოფიქრებულ, მიზანმიმართულ ენერგეტუკული მარაგის გამოყენებას მივყავართ საერთო და სპეციალურ შრომისუნარიანობის ამაღლებისკენ. დატვირთვის რეგულირებას ამ დროს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს.

        ციკლური სახეების მეტრაჟის --- (რბენა 300მ. ან 100 მ.)     დისტანციის დაშორების ცვლა.

        აციკლურ სახეებში  -----   სივრცის სიდიდის ცვლა, რომელიც უნდა გადალახოს მოთამაშემ და სხვა.

         ხანგრძლივობის ცვლა, ვარჯიშის შესრულებისას  ----- რბენა ან მოძრავი თამაში, ჩატარებული 3 წთ-ის განმავლობაში, მოახდენენ ნაკლებ ზემოქმედებას ორგანიზმზე, ვიდრე ისეთივე ვარჯიში, ჩატარებული უფრო ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

          ჯამური წონის ცვლა აძალვისას  -----  1. ჩაჯდომი -- საკუთარი წონის გადალახვა, 2. ჩაჯდომი ბურთით -- საკუთარი წონის გადალახვა, პლიუს ბურთის წონა,  3. ჩაჯდომი პარტნიორთან ერთად  --  საკუთარი წონის გადალახვა, პლიუს პარტნიორის წონა.

           ინტენსივობის ცვლა  ----   სიწრაფის მომატების ან მოკლების ხარჯზე, ტემპის, მოძრაობის რიტმის, ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში წარმოგვიდგენს სხვადასხვა მოთხოვნილებას  ორგანიზმისგან და ემსახურება ასევე, დატვირთვის რეგულირების საშუალებით.

             შესრულების პირობების ცვლა -----   ვარჯიშები:  რბენა მთაზე, წინაღობის გადალახვა ქვიშაზე, თოვლში  და სხვა.

             ვარჯიშების სახის  და ხასიათის ცვლა  ---- ერთგვაროვანი მოქმედების სახეებით, ნელ რბენას ორგანიზმი მიჰყავს სწრაფ ნერვულ და ფიზიკურ გადაღლისკენ. კოორდინაციული და ძალისმიერი ვარჯიშები ითხოვს ყურადღების მნიშვნელოვან ფოკუსირებას და დაძაბულ ძალისხმევას და მიჰყავს დიდ დატვირთვისკენ და სხვა.

             ფიზიკური აღზრდის მეთოდები მრავალფეროვანია  ----   ყველაზე უფრო დატვირთვის მკაცრი რეგულირება სრულდება რეგლამენტირებულ მეთოდებში: გამეორება, ცვლადობა, ინტერვალური, პროგრესირებადი ვარჯიშის მეთოდი, მუშაობის მოცულობის ცვლილების  ხარჯზე.

              თამაშობითი მეთოდი ყველა  მისი მრავალსახეობით  -----  იმიტაციური, სიუჟეტური, მოძრავი და სპორტული თამაშები.  ტექნიკური და ტაქტიკური სრულყოფის ავლით, კომპლექსური ფიზიკური განვითარების , ინტელექტუალური, მორალური, ნებელობითი და ემოციური თვისებები ითხოვს მნიშვნელოვან ენერგოხარჯვას, ეხმარება შრომისუნარიანობის ამაღლებას.

                           თამაშობითი მეთოდი

              ადრე ნასწავლი ფიზიკური ვარჯიშის ჩართვა თამაშის მოქმედებაში , როგორც წესი,  ამაღლებს დატვირთვას, მისი ეფექტურობის შესრულების ხარჯზე მოსწავლის მომზადებულობის პირობებში, პროგრამული მოთხოვნილების, მეცადინეობის პირობებთან შეთანხმებით.

              ემოციური აქტიურობის ამაღლებასთან დაკავშირებით,  თამაშის ხასიათის მაქსიმალური ინტენსივობის შესაძლებლობის გამოყენებით, დატვირთვის რეგულირება თამაშის მეთოდში გაძნელებულია, თუმცა ამა თუ იმ თამაშის გამოყენებისას დატვირთვის რეგულირება შეიძლება:

 -----     თამაშების ჩატარება ხანმოკლე შესვენებებით ან უიმისოდ;

 -----     თამაშის რიცხვების გაზრდით ან შემცირებით, ან ეპიზოდების გამეორებით;

 -----      თამაშის დროის გაზრდა ან შემცირება;

 -----      დისტანციის გაზრდა ან შემცირება, თამაშების მოედნის ზომების გაზრდა ან                    შემცირება;

  -----      მოთამაშეების გაზრდა ან შემცირება გუნდში და სხვა; 

  -----      წინაღობის რიცხვის გაზრდა , წონის გაზრდა ან შემცირება, გადასაცემი საგნის                    რიცხვი და ა.შ.

 

- 

ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსი

ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსი

            ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსი ----- ეს არის თანაფარდობა ფიზიოლოგიური, ფსიქოლოგიური და ბიომექანიკური პროცესების, რომელიც ხდება მიცემული ვარჯიშის შრსრულებისას: ფიზიოლოგიური ძვრები ორგანიზმში, ფიზიკური თვისებების გამოვლენის ხარისხი.

          ფიზიკური ვარჯიშის შინაარსი ---  იწვევს მათ გამაჯანსაღებელ მნიშვნელობას, პიროვნებაზე მოქმედების საგანმანათლელო როლი აქვს. ე. ი. შინაარსი პასუხისმგებელია პიროვნების გამაჯანსაღებელ და საგანმანათლებლო როლზე.

            გამაჯანსაღებელი მნიშვნელობის ფიზიკური ვარჯიშის შესრულება ორგანიზმის ფუნქციურ და მორფოლოგიურ  ცვლილებას უწყობს ხელს, ჯანმრთელობის მაჩვენებლებს აუმჯობესებს სამკურნალო ეფექტით.
            1.     გამაჯანსაღებელი თვისება აუცილებელია ჰიპოკენზიისთვის, ჰიპოდინამიისთვის და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებისთვის. მოქმედებს ადამიანის ფიზიკური თვისებების განვითარებაზე, აუმჯობესებს ფიზიკურ მომზადებულობას და სრულყოფას.
            2.     ფიზიკური ვარჯიშის საგანმანათლებლო როლი --- ფიზიკური ვარჯიშის საშუალებით ადამიანი შეიმეცნებს მოძრაობის კანონებს გარემოში, საკუთარ სხეულს და მის ნაწილებს. დაეუფლება სპორტში მოძრაობების უფრო რთულ მოძრაობით ქმედებებს და კანონებს.
          ფიზიკური ვარჯიშის  პროცესში  ხდება მთელი რიგი  სპეციალური ცოდნის ათვისება, ავსებს და აღრმავებს ადრე ნასწავლს.
            3.      მოქმედება პიროვნებაზე  ----  ფიზიკური ვარჯიში ამაღლებს პიროვნულ ხარისხს. შინაარსით ნებისმიერი ფიზიკური ვარჯიში, როგორც წესი ადამიანზე მოქმედებს კომპლექსურად, ამა თუ იმ ვარჯიშის  მნიშვნელობა გამოიხატება მისი ფორმით.